Forum Eerste Wereldoorlog

[nurse mary]

Binarville: Mudralager

In januari struinden we nog even langs de rand van het Mudralager.





En dan zie je toch elke keer wel weer iets leuks....



Schnapps...




... en limonade.




Resten van een kacheltje




En deze steen met (als ik het goed ontcijfer) het opschrift:
"Unseren liebenhafsten Comp. Fuhrer Hauptmann .....".
De naam op het onderste deel van de steen is beschadigd.
Wellicht dat één van de forumleden hier iets meer van weet?


Marij

[mudra]

Over dit Denkmal zal ik binnenkort iets posten. Je was me even voor...

De tekst die nog te lezen valt luidt: "Unserm lieben tapferen Comp. führer Hauptmann..."
_________________
In den Argonnen
weinen im Wind
die toten Seelen,
die nicht mehr sind.

[mudra]

Nog vergeten (en zonder pedant te willen overkomen): de archieffoto bovenaan is voor zover ik weet niet het Mudralager, maar het Münckelager (langs de Meurissonsbeek). Maar ze zagen er allemaal zeer gelijklopend uit, deze Argonne Lager...
_________________
In den Argonnen
weinen im Wind
die toten Seelen,
die nicht mehr sind.

[Tommy v. D.]

Toevallig deze namiddag hier gepasseerd en wat zaken in die omgeving bekeken. Ik kijk vast uit naar de bijdrage van Wim rondom dit monument...!

Tommy

[nurse mary]

Jean Luc Kaluzko geeft in een post op het Franse forum aan dat het een foto is van het Mudralager, ik had dus niet echt twijfels.......maar inderdaad de lagers leken op elkaar ;-)

Ben benieuwd naar het verhaal van Wim "achter" deze steen!

Marij

[mudra]

Ik heb me destijds gebaseerd op een geannoteerde foto uit mijn collectie. JL Kaluzko heeft grote verdiensten, maar is meer een "Verdunist"...
Nu, dit alles terzijde, het beeld illustreert hoe de Lager er destijds uitzagen.

Dit monumentje ken ik eerlijk gezegd al geruime tijd. In "Feldgrau in de Argonne" heb ik het destijds (2010) niet opgenomen omdat ik de achtergrond ervan toen niet kende. Dan liever geen opname in plaats van half werk te leveren. Pas later ben ik op zoek kunnen gaan naar archief-info via verschillende kanalen. Misschien al dit: het monumentje is geen grafsteen...

Binnenkort verschijnt in "Shrapnel", het tijdschrift van WFA België, een artikel hierover. Bij het verschijnen ervan zal ik dan beknopter wat info posten over dit toch wel mooie restant.

Men heeft mij ooit eens geïnformeerd dat dit monumentje zou verhuizen naar Camp Moreau waar het meer "veilig" zou staan, maar voorlopig staat het dus nog altijd op zijn oorspronkelijke plaats. Misschien best. Niet alles hoeft ontmanteld te worden.

groeten, Wim D.
_________________
In den Argonnen
weinen im Wind
die toten Seelen,
die nicht mehr sind.

[hsmeets]

mooi bezig Mary ik wil best meer weten over dat denkmal ivm mijn volgende trip in maart

grts
Hans
_________________
Mijn youtube WW1 playlist

[mudra]

Zoals beloofd, hierna wat uitleg over het monument in kwestie...

Lange tijd stond dit monumentje, een kleine obelisk, bij mij en ook andere geïnteresseerden geklasseerd onder de naam "Lieber Hauptmann Denkmal", gezien de naam helemaal onderaan niet meer leesbaar was. Door een "oorlogstreffer" of een naoorlogse beschadiging leek het monumentje voorbestemd om voor altijd een mysterie te blijven... Tot een toevallige vondst, een foto van "een" monument, het "mysterie" oplostte. De foto verder toont aan dat het monumentje zoals het er nu bij staat maar deels lijkt op dat op de foto. Maar het bovendeel en de tekst doen er geen misverstand over bestaan: de kleine "obelisk" is het bovenste zichtbare deel van het monumentje ter herinnering aan Hauptmann Bammert, IR124. Met deze nieuwe info kon in het Hauptstaatsarchiv te Stuttgart de Kriegstammrolle van Hauptmann Bammert opgevraagd worden. Vervolgens kon met de info omtrent zijn afkomst gestart worden met het zoeken naar nabestaanden. Na een paar maanden communicatie met verschillende stadsarchieven en stadsdiensten in Duitsland kon uiteindelijk contact gelegd worden met een kleindochter van Hauptmann Bammert, wat resulteerde in een positieve wisselwerking met de familie.

Hauptmann (later Major) Anton Bammert werd in 1876 geboren in Rusenberg (nabij Ulm) in de deelstaat Baden-Württemberg. Beroepshalve was hij advocaat. Zijn militaire dienst begon hij bij het IR124 in 1895 en ging vervolgens als Unteroffizier naar de reserve in 1896. Eind 1901 kreeg hij de rang van Leutnant. Eind 1912 werd hij bij het IR124 Oberleutnant der Reserve.

Begin augustus rukt hij met het IR124 mee op, Frankrijk binnen. Bij het naderen van de Maas bij het dorpje Mont (Mont-devant-Sassey), raakt hij op 31 augustus 1914 met zijn 7. Komp. in zware gevechten met Franse troepen verwikkeld. Er word gestreden om het dorpje Mont en het Bois de Doulcon. Tijdens deze gevechten raakt hij in die mate gewond dat hij pas in december 1914 terug in dienst kan komen.
Het toeval wil dat deze 7. Komp., waarvan Bammert de aanvoerder is, ook een zekere Erwin Rommel ("de" Rommel) als Leutnant in zijn gelederen heeft. Rommel schreef over zijn oorlogservaringen in het boek "Infanterie greift an". Daarin worden ook de verwarde gevechten om het Bois de Doulcon beschreven.
Bammert wordt na zijn verwondingen overgebracht naar het Feldlazarett van Senuc (Argonne) en daarna naar Duitsland voor herstel. Op 1 december 1914 keert hij terug naar zijn regiment en wordt er aanvoerder van de 8. Komp. Het IR124 bevindt zich dan als onderdeel van de 27. Inf. Div. in het gebied in het Bois de la Gruerie, sector Moreau Oost. Kort daarop wordt Oberleutnant Bammert tot Hauptmann bevorderd en blijft bevelvoerder van de 8. Komp. Tot quasi eind 1915 blijft het IR124 in de Argonne, tot wanneer de 27. Infanterie Divisie eind december 1915 afgelost wordt en naar Vlaanderen trekt. Hauptmann Bammert maakt in de Argonne alle 1915 offensieven mee en trekt dan eind 1915 naar Vlaanderen, naar Ieper.

Hij overleeft WO1 en stijgt lager in graad naar Major. Begin jaren 50 overlijdt hij.

Het monumentje aan de rand van het Mudra Lager is dus geen grafsteen, maar een puur herinneringsmonument, een eerbetoon van zijn 8ste kompagnie aan zijn bevelvoerder: "Unserm lieben tapferen Comp. Führer Hauptmann Bammert. 1. Dez 1914 - 1. Dez. 1915 Gewid. seine 8. Companie I.R.124".

Een meer uitgebreide versie van bovenstaande is te lezen in het bronartikel over dit monumentje, in "Shrapnel" 1/2015, het (informatieve) tijdschrift van WFA België.

En..., een foto van het monumentje in zijn oorspronkelijke toestand. Daarbij is duidelijk te zien dat er nog een heel deel onder de grond steekt.




groeten,

Wim D.
www.argonne1418.be
_________________
In den Argonnen
weinen im Wind
die toten Seelen,
die nicht mehr sind.

[the dugout]

Bedankt voor de info!
_________________
owner of a unique WW1 museum-B&B:
www.thedugout-ypres.be

[GBL]

mooie foto's

[Price of Glory]

Bedankt voor deze verkorte versie van je verhaal, het is zeker de moeite waard om het gehele artikel in de "Schrapnel" te lezen.
_________________
Wars begin where you will, But they do not end where you please.
"All Wars Arise For The Possesion Of Wealth" (Plato)

http://www.ahwk.fr

[nurse mary]

Bedankt voor de interessante bijdrage, ik wacht nog op het januarinummer van de Shrapnel. Wel een apart idee dat dus een groot deel van het zuiltje nog onder de grond steekt.

Marij

[hsmeets]

Bedankt voor de extra info!
_________________
Mijn youtube WW1 playlist

[Tommy v. D.]

Zeer interessante informatie, Wim! Toch wel een wat minder voorkomend verschijnsel; een gedenksteen puur als eerbewijs aan de bevelhebber, die de oorlog ook nog ruimschoots heeft mogen overleven. Meestal is de aanleiding voor dit soort gedenktekens toch wat tragischer... Mooi als er door dit soort onderzoek wat achtergrond over zo'n monumentje naar voren komt en er familie mee in verband gebracht kan worden.
En inderdaad een apart idee dat er bij dit onopvallende monumentje nog een heel stuk in de grond zit...

Tommy

[mudra]

Nog een "persoonlijke" toets: zijn "succes" bij zijn manschappen heeft hij later in het familiaal leven niet kunnen omzetten naar dezelfde waarde. Blijkbaar was hij in "de" familie op latere leeftijd niet (meer) zo geliefd, om diverse redenen die ik hier in het midden laat. Maar dit terzijde blijft het een toch wel apart monumentje.
_________________
In den Argonnen
weinen im Wind
die toten Seelen,
die nicht mehr sind.

[Spandau]

Heel interessant mooi dat dit er nog steeds is.

[shabu]

In tweeënhalf jaar tijd is het monumentje van zichtbaar naar totaal overwoekerd gegaan.

Deze foto is van mei 2014



En deze foto's zijn iets meer dan een week geleden gemaakt.
Het is dat we de coördinaten hadden want het was verdwenen onder de bramenstruiken en klimop en we hebben met een wandelstok een pad er naartoe gebaand




_________________
If any question why we died
Tell them, because our fathers lied
-Rudyard Kipling-

http://ww1relics.com/

[hsmeets]

dat was wel effe trail maken inderdaad
_________________
Mijn youtube WW1 playlist